Veilige en onveilige hechting
Binnen de ontwikkeling van kind tot volwassen persoon kunnen er verschillende vormen van hechting ontstaan. De liefhebbers van "hokjes-systemen" noemen vele verschillende vormen van hechting, maar ik kijk er wat eenvoudiger naar; de hechting is veilig of onveilig.
De problematiek van onveilige hechting en het aantal onveilig gehechte kinderen neemt drastisch toe. Dit is niet vreemd als we kijken naar de huidige leefomstandigheden. Ouders hebben het druk met werk, social-media en diverse andere verplichtingen. Kinderen moeten steeds jonger gaan presteren en worden blootgesteld aan een overdosis van prikkels (tv, computer, mobieltjes en apps, games, grote klassen, ongezonde voeding, etc.). Daarnaast neemt de bevolkingsgroei drastisch toe en zitten we dus vaak in een te drukke omgeving.
De ouders van nu, die in hun jeugd extreme veranderingen of gebeurtenissen hebben meegemaakt of om een andere reden een slechter contact met hun ouders kregen, hebben een verhoogde kans om in hun huidige gezin hechtingsproblematiek te krijgen.
Daarnaast is er nog een reden voor een grootschalig hechtingprobleem. Er is in de evolutie van de mens iets gebeurd op het gebied van intuïtief opvoeden. We zijn ons steeds meer bezig gaan houden met kennis in ons hoofd en daardoor minder in contact met ons gevoel gebleven. We mogen onszelf dan wel intelligenter vinden dan dieren, maar dieren hebben normaliter geen opvoedboekjes en nanny-programma's nodig. Dat klinkt flauw, toch is het waar. Onze intuïtie is evolutionair afgestompt. Het wordt tijd dat dit weer hersteld gaat worden.
Wanneer ons gevoel geblokkeerd is, om wat voor reden dan ook, ontstaat er een breuk in de verbinding tussen ouder/opvoeder en kind. Herhaaldelijk niet goed kunnen aanvoelen wat een kind nodig heeft of juist teveel krijgt, zal zorgen voor een onveilige hechting. Een onveilige hechting geeft een sterk gevoel van machteloosheid welke zich uit in angst, boosheid en verdriet. Dit geldt zowel voor de ouder/opvoeder als voor het kind.
De aanpak:
Het mooie van blokkades is dat ze weggenomen kunnen worden.
Wanneer ik met mijn cliënt in gesprek ga, komen we uit op gebeurtenissen die invloed hebben op de blokkades. Met deze blokkades gaan we aan de slag om ze voorgoed op te ruimen.
Door het wegnemen van de blokkades zal de cliënt merken dat hij/zij steeds meer een balans vindt in gevoel en ratio. Ongetwijfeld gaat de cliënt merken dat de band met zijn/haar kind hierdoor sterk positief beïnvloed wordt.
Het begrip voor het gedrag van het kind groeit, het vertrouwen om het kind veilig en liefdevol op te kunnen voeden groeit ook. Het feit dat het kind zeer positieve veranderingen thuis en op school gaat laten zien, toont aan dat er een veilige hechting ontstaat. Mits ook school een veilige omgeving voor het kind biedt uiteraard. Dat is voor veel hoog-gevoelige kinderen absoluut niet vanzelfsprekend ivm grote klassen en toename van depressie binnen de jeugd.
Zie voor meer informatie ook: Visie, Werkwijze en BBRM®