Van depressie naar puur geluk
Depressief... Wat is het nou eigenlijk precies en waar ligt de grens van wel of niet depressief?
We hebben allemaal onze eigen norm. Voor de één is het heel normaal om dagelijks veel te lachen en voor de ander is het normaal om dagelijks flink te mopperen. De één zal een "masker" opzetten om vrolijk op anderen over te komen en de ander durft te allen tijde "het ware gezicht" te laten zien. Vaak is dit een gewoonte geworden, zodat je daar zelf niet eens van bewust bent.
Betrap jij jezelf weleens onverwachts in de spiegel en verbaas je je over jouw serieuze gezicht? Of de opmerking; "Wat kijk je serieus?" welke wordt beantwoord met "Zo staat mijn gezicht nu eenmaal." En dan zijn er ook de goedlachse mensen, die bij het omdraaien van het lichaam ook spontaan hun lach weer verliezen...
Om maar weer uit het hokje: "depressief" te stappen....
Wanneer de volgende vragen bekend voorkomen: "Is dit het nou?", "Wat is nu mijn doel in het leven?", "Waarom begrijpen mensen mij niet?", "Ik zou toch gelukkig moeten zijn met mijn kind(eren)?", "Hoe komt het dat anderen me zo vaak teleurstellen?", "Waarom vind ik geen voldoening in deze goed betaalde baan." enzovoorts... Dan ben je in mijn ogen niet depressief! Maar dan ben je op weg naar een leven waarin je die vragen niet meer stelt, puur omdat je de antwoorden hebt gevonden, gelukkig bent geraakt met jezelf en weet welk doel jij in je hart hebt zitten. Het proces van vinden wie je werkelijk bent en gaan doen wat je werkelijk wilt, kan een proces van jaren zijn. Zonde van de tijd!
Mijn aanpak: