Slachtoffer van lichamelijk geweld
Een lichaam is eigendom van één persoon; de persoon van wie dat lichaam is. Aanraking mag alleen gebeuren met toestemming van die persoon. Dit geldt voor alle personen binnen de sociale omgang, waaronder bijvoorbeeld collega's, maar ook partners én ouders/verzorgers!
Net als bij seksueel misbruik, is het ook hier van groot belang dat het duidelijk moet zijn dat er bij fysiek geweld direct ook sprake is van psychisch misbruik. Wanneer het lichaam ongevraagd en onbedoeld pijn wordt gedaan door een ander, vindt er ook direct misbruik plaats op het gebied van de psyche van het slachtoffer.
Ook binnen lichamelijk geweld bestaat er een zeer groot misverstand over de ernst van het misbruik. Zo wordt bijvoorbeeld een flinke tik tegen het hoofd als minder ernstig opgevat dan een harde schop in de buik. Het gaat binnen lichamelijk geweld echter niet zozeer om wát er is gebeurd... Het gaat erom dát er iets is gebeurd wat over de grens ging. Iets wat "net over de grens" gaat, is lastiger te verwerken dan iets wat zogenaamd "ver over de grens" gaat. Het bagatelliseren van wat er gebeurd is, is namelijk de grootste valkuil voor de slachtoffers. "Het had erger gekund" of "Ik moet er niet meer van maken dan het was" zijn overtuigingen die de ernst van de zaak opzij schuiven en een volledige verwerking van het misdrijf in de weg staan.
Wanneer er dus sprake is van aanrakingen die pijnlijk en daarom grensoverschrijdend zijn, dient de persoon hulp te gaan zoeken.
Veel voorkomende klachten:
geen/nauwelijks empatisch vermogen, (lichte) geheugenproblemen, huid-aandoeningen, borderline-gedrag, narcistisch gedrag, problemen binnen de opvoeding van eigen kinderen, relatieproblemen, verschillende vormen van angsten, een dubbel of geheim leven leiden, zich meer dan anderen voelen of zich juist minder dan anderen voelen, etc.
Personen die in hun jeugd herhaaldelijk en/of uitermate fysiek zijn gestraft door hun ouders, zijn per definitie al slachtoffers van lichamelijk geweld.
BELANGRIJK: veel slachtoffers dragen de overtuiging dat ze nauwelijks of geen pijn hebben geleden of leggen de schuld van de situatie bij henzelf, omdat ze dit geweld verdienden. Deze gedachte kan ontstaan omdat het slachtoffer een manier zocht de pijn te kunnen verdragen, of omdat hij/zij door de dader overtuigd werd dat het verdiend was.
Herken je dit? Pak je kans en gun jezelf een complete verlossing van alle gevolgen.
Mijn aanpak:
Ik ga voor niet minder dan een volledige verwerking van dit misbruik. Onder een volledige verwerking, versta ik:
- inzien dat er sprake is van grensoverschrijdende aanrakingen
- praten over deze gebeurtenissen
- cognitieve verwerking
- emotionele verwerking
- de verantwoordelijkheid van de gevolgen van het misbruik teruggeven aan de dader (via een brief/ mail/ film/ gesprek/ ...)
Zie voor meer informatie ook: Visie, Werkwijze en BBRM®